Ann De Decker (Monika Van Lierde)

[jessie V.]

Ik vond wel dat je in die scenes goed het verschil in karakter kon zien tussen die twee. Bange jammerende An en Mayra die koel bleef en probeerde het onheil te keren door Guy naar de mond te praten. Alleen jammer voor haar dat hij haar niet geloofde.

[satine]

Hij geloofde haar wel (of twijfelde in ieder geval op een bepaald moment) alleen haar kus kon ze niet faken, blijkbaar.

[jessie V.]

Ja dat is waar. Het ging in het begin de goede kant op, maar de kus lukte niet.

[Kwast]

Ann gaat Tom slachten met de botte bijl nu ze weet dat hij Peggy af en toe toestaat om Sandrine te zien. Ik snap best dat het voor Ann niet gemakkelijk is en dat de actie van Peggy griezelig over komt maar ze ziet toch ook dat Peggy Sandrine graag wil zien? Waarom doet ze dan zo ongelofelijk moeilijk?

[Lazylady]

Ann gaat Tom slachten met de botte bijl nu ze weet dat hij Peggy af en toe toestaat om Sandrine te zien. Ik snap best dat het voor Ann niet gemakkelijk is en dat de actie van Peggy griezelig over komt maar ze ziet toch ook dat Peggy Sandrine graag wil zien? Waarom doet ze dan zo ongelofelijk moeilijk?

Omdat Peggy haar ooit afgestaan heeft?
Waarom is dit toch zo moeilijk te begrijpen?

[Ganja]

Omdat Peggy haar ooit afgestaan heeft?
Waarom is dit toch zo moeilijk te begrijpen?

Is niet moeilijk te begrijpen maar Peggy heeft Sandrien NIET zomaar af gestaan hé
Er zijn toen voorwaarden gesteld : namelijk dat Peggy haar eigen dochter af en toe nog mocht zien,
en daar houdt Ann zich nu niet meer aan - en dat is moeilijk doen


Ann is naar mijn gevoel super super slecht bezig met Sandrine
En dan zegt Mayra nog dat ze goed bezig is
Ann mag Sandrien niet weg houden van Peggy wat er ook is gebeurd.
Ann zegt: hoe verwarrend is het niet voor Sandrien als ze Peggy in het geheim ziet.
Maar Ann beseft niet hoe verwarrend het is voor Sandrien dat ze ineens plots klaps Peggy niet meer ziet / mag zien.
Daarnaast gaat het gedrag van Ann ook in tegen de afspraak die ze maakte met Peggy tijdens de adoptie, dat Peggy haar dochter nog mocht zien dus. Soms denk ik bij me zelf: Ann wees blij dat ge potverdorie een kind hebt mogen adopteren in plaats van zo de ezel uit te hangen. Ann zegt dat Sandrien niet veilig is bij haar door die drugs van kasper toen - maar ze is ook niet veilig geweest bij haar thuis door die toestand met guy - dus nu zou het moeten zijn we staan quite.
Het mag dan allemaal geen ideale situatie zijn zo met drie moeders en een half bakken vader, maar zo liggen de kaarten nu eenmaal en Ann MOET gewoon Peggy af en toe bezoekrecht gunnen. De manier waarop Ann nu handelt is super egoistisch, ze denkt dat ze aan Sandrien denkt maar eigenlijk denkt ze gewoon aan haar zelf bah. Een mens zou al gaan hopen dat sandrien het haar later kwalijk neemt dat ze haar echte mama niet meer mocht zien.

[Lazylady]

Waarom heeft Peggy haar kind dan laten adopteren, terwijl ze het soms wel nog wil zien? Ik vind het gewoon niet logisch...

[Ganja]

Waarom heeft Peggy haar kind dan laten adopteren, terwijl ze het soms wel nog wil zien? Ik vind het gewoon niet logisch...

Peggy heeft haar kind afgestaan om verschillende redenen.
1: de vader had een andere vrouw
2: de vader wilde het kind niet
3: ze was zelf toen niet sterk genoeg om het alleen te doen (ook omdat de vader niet voor haar koos maar voor de andere)
4: Ann heeft redelijk veel zitten pushen om het kind te laten adopteren zodat ze het zelf kon adopteren
En tot slot de afspraak was bezoekrecht en dat wordt nu geschonden voor een stomme reden.

[doken18]

Waarom heeft Peggy haar kind dan laten adopteren, terwijl ze het soms wel nog wil zien? Ik vind het gewoon niet logisch...

Ik denk dat Peggy Sandrine ter adoptie heeft afgestaan omdat ze op dat moment zichzelf niet in staat achtte om voor haar kind te zorgen. Maar het is en blijft wel haar eigen vlees en bloed. Dus ik vind het niet zo onlogisch dat ze Sandrine nog wil zien. Ik heb hier zelf geen ervaring mee maar ik denk dat wanneer je zwanger bent en je zelf weet en voelt dat je op dat moment niet in staat bent om goed voor dat kindje te zorgen dat adoptie dan de beste oplossing is.
En er was inderdaad bij de adoptie de afspraak dat Peggy haar dochter af en toe mag zien en ik vind dat An zich daar moet aan houden. Oké het staat niet wettelijk op papier maar An kan zich toch wel voorstellen hou dit voor Peggy moet zijn.

[Christel]

Ann gaat Tom slachten met de botte bijl nu ze weet dat hij Peggy af en toe toestaat om Sandrine te zien. Ik snap best dat het voor Ann niet gemakkelijk is en dat de actie van Peggy griezelig over komt maar ze ziet toch ook dat Peggy Sandrine graag wil zien? Waarom doet ze dan zo ongelofelijk moeilijk?

Dat begrijp ik dus ook niet...
waarom doet Ann nu ineens zo moeilijk, terwijl ze eerst wél bezoekrecht toestond?

Het is niet zo dat ze voor de adoptie als voorwaarde af hebben gesproken dat Peggy haar kind nog af en toe kon zien. Het was zelfs zo dat Peggy absoluut geen contact meer wilde met de baby nadat die geboren was. Daarom wilde ze bijvoorbeeld ook niet dat Rosa het kind op zou voeden: omdat ze later niet meer met het kind geconfronteerd wou worden. Het was pas na de geboorte, en vooral nadat Tom en zij een koppel werden, dat ze stukje bij beetje op haar beslissing terug kwam, met alle gevolgen vandien.

Als Ann destijds, direct na die hele rechtszaak, had besloten dat Peggy haar kind gewoon niet meer te zien kreeg, dan had ik dat goed kunnen begrijpen. Maar ze geeft Peggy eerst, na alles wat er gebeurd is, uit eigen beweging toch een bezoekregeling op papier, om die vervolgens na een lange tijd ineens in te trekken om een belachelijke reden... Vreemd!

[interrupted]

Ann is een bitch geworden. Heel dat Sandrine verhaal kan me zo niet bekoren. Hoe erg is dat niet voor dat kind al dat getrek :/

[satine]

Ik dacht dat die afspraak om Sandrine te zien alleen mondeling was en dat alleen Tom officiëel bezoekrecht heeft omdat hij de vader is, maar ik kan mij vergissen.

Verder vermoed ik dat hier weinig mensen posten die kinderen hebben.
Zeg nu eerlijk: stel dat je een kind hebt - dat geef je toch niet zomaar mee aan iemand die zo labiel is als Peggy momenteel.
Ik die van mij in ieder geval NIET!

Peggy hangt emotioneel gezien met haken en ogen aan elkaar, het schuldgevoel over de dood van Kasper, de geladen gewapende stilte tussen Peggy en Waldek, het totale gebrek aan affectie in de Zus en Zo (want tussen Rosa en Waldek botert het niet en tussen Peter en Peggy is het ook maar een kille bedoening...), het plotse besluit om van de ene dag op de andere haar zaak te verkopen...
Niet bepaald een toonbeeld van stabiliteit!

En dan staat ze daar ineens als een gluurder in de duinen, ik kan me voorstellen dat dit het onderlinge vertrouwen helemaal niet ten goede komt.

Verder is de manier van Peggy om dingen te vragen op zijn minst nogal vreemd "Gij MOET mij Sandrine laten zien, want anders..." in de prive-woning van Ann...
Nee, Peggy is niet goed bezig.

En Ann in jullie ogen ook niet, maar ik kan haar best begrijpen, als het om mijn kind zou gaan, was het ook een dikke NJET.

En al wat hier geschreven wordt over 'later' - dat kind is 3? 4?
Daar is nog tijd genoeg voor, om daar uitleg over te doen hoe het allemaal juist ineen steekt.
Dat vind ik NU niet tellen als reden.

[Christel]

Satine, dat ben ik voor de volle 100% met je eens. Maar Ann trok het bezoekrecht al in toen er met Peggy nog weinig aan de hand was, en het is dat wat ik niet begrijp eigenlijk. Die gevonden drugs, dat was toch eigenlijk geen reden als je dat vergelijkt met de acties die Tom en Peggy toentertijd hebben uitgehaald met die rechtszaak?
Inmiddels kan ik Ann ook steeds beter begrijpen, zeker nadat Peggy daar ineens in de duinen stond. Maar ik snap haar beslissing in eerste instantie gewoon niet. Ik vind dat er zo vreemd met elkaar omgegaan wordt in dat hele verhaal...

Die bezoekregeling staat volgens mij wel op papier. Peter en Peggy hadden het daar pas nog over, toen Ann net besloten had dat Peggy Sandrine niet meer mag zien, en Peter zei toen al tegen haar dat ze juridisch niet veel aan dat papier zal hebben...

[satine]

Voor mij was de reactie van Ann op het voorval met de drugs louter instinctief - zo'n dingen doe je nu eenmaal als moeder, toch als ze nog zo klein zijn.
Je kind beschermen tegen dingen die KUNNEN gebeuren, zodat je later niet hoeft te zeggen 'had ik het maar geweten/anders gedaan'.

En toen is alles heel snel gegaan, nog voor er rustig kon over gepraat worden (want de manier waarop Peggy kwam staan eisen was nauwelijks een gesprek) was Kasper dood.

Ik vind Ann soms ook wel een echt tante nonneke maar in deze omstandigheden, nu, kan ik haar alleen gelijk geven.
Ze denkt in de eerste plaats aan Sandrine, iets wat Peggy NIET doet.

[Wallanderjunior]

in deze omstandigheden kan ik Ann ook geen ongelijk geven
ik zou Peggy wel uitleggen waarom ze beter wacht tot ze zelf weer fit en stabiel is
dat zou de verstandhouding en het vertrouwen tussen Ann en Peggy ook verbeteren