Sam De Witte (An Vanderstighelen)

[satine]

Sam blafte tegen haar moeder: "Hoe zou jij je voelen als je op je sterfbed ligt en geen van je kinderen kijkt nog naar je om?"
En daarbij vergeet ze dan maar efkes dat Veerle wel een heel andere moeder is dan Elke was.
Soms vraag ik mij toch af of Sam ooit nadenkt.

[Kiki_Dee]

Jammer dat Sam dit weer moest uitspitten en Elke dan 5 min later overlijdt.

[heidiw]

Jammer dat Sam dit weer moest uitspitten en Elke dan 5 min later overlijdt.

Dat is idd heel jammer, maar nu weet Joren tenminste de waarheid. En dat ze stond te blaffen tegen Veerle kan ik haar niet kwalijk nemen. Want ik herinner mij toch dat Sam eigenlijk maar in het gezin werd opgenomen omdat "Lassie" daar zo op aandrong en dat Veerle jaloers was op hun goede band. En dat het nu kan scheeflopen tussen Joren en Veerle ligt alleen aan die laatste, niet aan Sam.

[satine]

Als de band tussen Sam en Veerle zo slecht was, zou Sam beter consequent geweest zijn en er niet op aangedrongen hebben dat haar moeder bij haar kwam wonen.

[Thom]

"Dat is idd heel jammer, maar nu weet Joren tenminste de waarheid."

Wat heeft Joren er nu aan? We weten niet alles, wie weet verzwijgt ze nog wel wat , maar aan zijn felle reactie te zien was Elke niet bepaald de liefdevolle moeder die hij nodig had, en die indruk had ik ook niet in het ziekenhuis, ik zag alleen maar een vrouw vol zelfmedelijden . Vanaf zijn eerste reactie had Sam moeten stoppen met zo door te drammen. En inderdaad , als Veerle niet zo gesteld was op Sam, in het verleden, waarom haar dan verplicht in huis nemen als ze haar makkelijk in een zorgtehuis kon wegsteken of de zorg overliet aan haar broers? Vreemde kronkel dit.

Blijf het ook vreemd vinden dat het nu ineens in haar opkwam om Elke op te gaan zoeken, en niet rond de periode na Bill's overlijden, ongeacht of ze toen wel of niks wist van Elke's toenaderingspoging.

[heidiw]

als ze haar makkelijk in een zorgtehuis kon wegsteken of de zorg overliet aan haar broers? Vreemde kronkelnis dit.

1. "Wegsteken" in een WZC die je niet zomaar. De wachtlijsten zijn kilometers lang.
2. De 2 andere broers, zo is toch altijd gezegd, wonen ergens niet zo dichtbij om niet te zeggen ver weg. Sam is de enige die in de buurt is en nog naar Veerle omkijkt want over haar 2 zonen hoor je haar niet. Dementie al goed en wel, maar in deze fase is ze echt nog niet vergeten dat ze nog andere kinderen heeft.

[heidiw]

Als de band tussen Sam en Veerle zo slecht was, zou Sam beter consequent geweest zijn en er niet op aangedrongen hebben dat haar moeder bij haar kwam wonen.

Daar heb je groot gelijk in. Niet alleen maar om die band maar omdat Veerle met de nodige thuishulp zeker nog in haar eigen huis had kunnen blijven wonen. Het werd paniekvoetbal na dat kookincident. Terwijl ze bij Sam thuis evengoed vrolijk staat te koken.

[Christel]

Blijf het ook vreemd vinden dat het nu ineens in haar opkwam om Elke op te gaan zoeken, en niet rond de periode na Bill's overlijden, ongeacht of ze toen wel of niks wist van Elke's toenaderingspoging.

Dat is wat ik nog het vreemdste vind aan dit hele verhaal, en ook precies de reden waarom ik Sam haar acties nu zo kwalijk neem.
Het lijkt net alsof Elke voor haar ziekte niet bestond. Voor niemand. En dus ook niet voor Sam.

Oké, Elke is jaren geleden een keertje bij Veerle aan de deur geweest en die heeft daar niks over verteld. Maar België is toch zo groot niet, dus veel moeite om Joren te spreken, heeft Elke dan toch ook niet gedaan. In plaats daarvan is ze weer gaan drinken, wat er in mijn ogen op duidt dat Veerle destijds waarschijnlijk niet voor niks heeft gezwegen over dat eenmalig bezoekje.

Daar komt nog bij dat Joren gedurende zijn hele leven niks aan zijn ouders gehad heeft, wat maakt dat ik maar 1 conclusie kan trekken, en dat is dat hij op dit moment niks opschiet met de wetenschap dat zijn oma (waar hij jarenlang wél een goede band mee heeft gehad) ooit één keertje niks verteld heeft over een gesprekje met zijn moeder aan haar deur. Het feit dat Veerle niet meer fatsoenlijk in staat is om de keuze die ze destijds maakte toe te lichten, maakt dit alles extra pijnlijk.

Het gaat mij niet eens over hoe Sam over haar moeder denkt en of dat terecht is of niet, het gaat mij erom dat ze (in mijn ogen toch) helemaal niet heeft nagedacht over wat dit met Joren gaat doen allemaal. Elke is er niet meer, maar Joren moet wél nog jarenlang mee, en die wordt wéér eens opgezadeld met een bult ellende waar hij niks meer aan kan veranderen.
Dat verdient die jongen echt niet...

[satine]

Waarom moest ze nu weer in twijfel trekken wat Veerle zei?
Elke zei zelf dat ze na die ene keer weer is beginnen drinken.

[jessie V.]

Sam weet van geen ophouden.

[martha]

Ik heb lang gezwegen omtrent het onderwerp "Elke" maar uit ondervinding (niet ik maar heb wel exen en familie gehad die dat wel waren en helaas enkelen daarvan hebben zich doodgezopen ) weet ik dat alcoholiekers helemaal niet te vertrouwen zijn, ze liegen dat ze barsten en maken beloftes die ze nooit nakomen dus toen Elke daar in het ziekenhuisbed lag waren dat allemaal krokodillentranen Als zij effectief na de dood van Bill (dacht zij misschien dat er iets te rapen viel ) aan de deur van Veerle heeft gestaan dan kon zij toch ook naar Sam hebben gegaan want zoals Christel opmerkt : vlaanderen is maar een schort groot en is niet dat Sam in een ver buitenland vertoefde en waarom heeft Veerle dan niet over het bezoek van Elke verteld aan Sam ?

Ik vrees ook dat Joren die al met een schuldenberg zit nu ook nog de ziekenhuiskosten en eventueel schulden van zijn moeder zal opgezadeld zitten want hij moest toch naar de notaris (allee daarvoor had Elke wel geld voor).

[jessie V.]

Sam schijnt toch even vergeten te zijn dat de situatie met haar moeder zoals die nu is toch voor het grootste deel (Sam) haar eigen schuld is.
Zij is er de oorzaak van dat Joren zijn oma niet meer wil zien. En dus oma de deur uit moest.
Je kan het goedkeuren of afkeuren dat Sam opzoek gegaan is naar de moeder van Joren met alle gevolgen van dien, ze zit nu met die gevolgen.
Misschien kan ze ook eens met een deskundige gaan praten over hoe ze met haar moeder om moet gaan. Als je haar zo bezig hoort zou je niet denken dat ze enig begrip heeft van de toestand van haar moeder. En hard tegen haar schreeuwen helpt echt niet.

[satine]

Dat niet alleen Jessie, Joren is geen kleine kleuter die niet op eigen benen kan staan voor de korte tijd die zijn oma nog gegund is.

[heidiw]

Misschien kan ze ook eens met een deskundige gaan praten over hoe ze met haar moeder om moet gaan.

Inderdaad. In iedere gemeente is er wel een wijkhuis of dienstencentrum waar vb lezingen gehouden worden (wij hebben zelfs maandelijks praatcafé). De website van de Alzheimerliga, de neuroloog... Info genoeg.

hard tegen haar schreeuwen helpt echt niet.

Nee, maar soms ben je zo ten einde raad dat je jezelf niet echt meer in de hand hebt.

Joren is geen kleine kleuter die niet op eigen benen kan staan voor de korte tijd die zijn oma nog gegund is.

Nee, maar hij heeft ook al genoeg op zijn eigen boterham gehad. Hem dwingen te verhuizen zou nu ook niet bepaald netjes zijn. Zeker niet na wat oma gedaan heeft toen ze nog volledig lucide was.

[Thom]

Ik heb gisteren weer met verbijstering zitten kijken naar hoe ze met haar moeder, haar demente moeder nog wel, omgaat. In plaats van haar te kalmeren stuurt ze haar terug weg , om nu vervolgens er mogelijk op terug te komen. Hoe verwarrend moet dat zijn voor een gedementeerde, om telkens over en weer te moeten verhuizen? Eerst volop in het verleden graven met als resultaat razende kleinzoon op demente oma die heel snel achteruit gaat. Ze kan trots op zichzelf zijn

Dat niet alleen Jessie, Joren is geen kleine kleuter die niet op eigen benen kan staan voor de korte tijd die zijn oma nog

Inderdaad. Ik begrijp dat hij het niet helemaal kan plaatsen,maar ik heb me toch wat geërgerd aan hem voor zijn gebrek aan relativering. Hij zou moeten weten dat de situatie toch wat meer ingewikkeld ligt dan wat hij er van maakt, met Elke die het na 1 poging al half opgaf.