Thuisforum.be

ikke schreef:

hannanaske schreef:Ik weet wel dat Simonneke het allerbeste voor heeft met Sam, maar ik vond haar opbeurende peptalk toch een beetje droogjes; "Ja Sam, maar elke moeder is bang dat ze het niet gaat aankunnen, maar eenmaal als dat kindje er is, ga je zo blij zijn."

Het is wel goed bedoeld en eigenlijk kan ze niet veel meer doen dan luisteren. Een pasklare oplossing kan ze ook niet zomaar bieden. Maar ze moet toch beetje opletten dat ze niet te veralgemenend gaat praten.

Ik vond dat Simonne het goed aanpakte. Veel(bijna) ouders zitten met angsten en twijfels. En die gaan inderdaad over eens 't kindje er is en je moet verzorgen,koesteren en graag zien...Nu vraag ik mij af hoe je de boodschap van Simonne wel anders(minder droog ) kunt brengen? Door te zingen?

Pas op! Muziek kan therapeutisch werken naar het schijnt, maar ik weet natuurlijk niet of Simonne ook goed kan zingen.

Neen serieus: Simonne gaat er naar mijn gevoel teveel van uit dat het allemaal wel normaal is, terwijl Sam daar volgens mij geen al te grote boodschap aan heeft. Simonne had ook kunnen doorvragen waarom Sam steeds hetzelfde herhaalt: "ik ga dat niet kunnen" Er moet toch een reden zijn waarom ze zichzelf voortdurend afbreekt?

nounake schreef:Simonneke zou aan Frank moeten zeggen dat , indien Luc bij hen intrekt, zij dan zolang in de zus&zo gaat wonen ( of hoe gaat dat noemen binnenkort ?

Heu...mss Exclusive B&B Vlerick-De Grote?
Nu wacht ik wel nog altijd op het moment waar Simonne en Sam in mekaars armen valllen en Sam uiteindelijk mama zegt.

Wat Sam voelt en denkt is niet zo abnormaal - het komt echt heel vaak voor.
Maar zwangere vrouwen horen op een roze wolk te leven, dus velen zeggen dat niet.
Of alleen tegen een heel beperkt aantal mensen.

En dan kan het inderdaad eens goed doen te weten dat je er niet alleen voor staat en dat dit niet abnormaal of overdreven is.
Dat andere vrouwen dit ook ervaren hebben, de ene al wat meer dan de andere... het geeft je wel minder het gevoel dat je een uitzondering bent.

Ik vond de aanpak van Simonne echt niet zo vreemd of fout.

Nee, idd. Maar ik vind de relatie Simonne-Sam nog altijd een beetje stroef.

Je hebt wel gelijk Satine, maar bij Sam zit het toch wel erg diep. Ze is daarbij ook nog tamelijk star en niet erg vatbaar voor enige troost. Zelf niet van Tim, als die er ooit zal komen.

Ik vond het wel heel onvriendelijk van Simonne om met zo'n gezicht aan tafel te zitten mat haar moeder . Ze had ze nochtans uitgenodigd op haar jubilee en nu was 't weer helemaal om zeep ...Vervelend mens toch soms !

nounake schreef:Ik vond het wel heel onvriendelijk van Simonne om met zo'n gezicht aan tafel te zitten mat haar moeder . Ze had ze nochtans uitgenodigd op haar jubilee en nu was 't weer helemaal om zeep ...Vervelend mens toch soms !

Nu kon ik Simonne ook even niet volgen.

Ik heb het idee dat Simonne, in haar hart, haar moeder het liefst vandaag nog zou vergeven, maar dat niet wil doen om Sam niet voor het hoofd te stoten. En dan zit Frank haar ook nog te pushen omdat hij Yvette het liefst vandaag nog terug naar huis zou halen. Misschien dat ze zich zo lastig opstelde gisteravond omdat ze nogal met zichzelf overhoop ligt op dat vlak?

Christel schreef:Ik heb het idee dat Simonne, in haar hart, haar moeder het liefst vandaag nog zou vergeven, maar dat niet wil doen om Sam niet voor het hoofd te stoten. En dan zit Frank haar ook nog te pushen omdat hij Yvette het liefst vandaag nog terug naar huis zou halen. Misschien dat ze zich zo lastig opstelde gisteravond omdat ze nogal met zichzelf overhoop ligt op dat vlak?

Dat zou best wel kunnen!

Ik vond het wel schoon van Veerle dat ze Simonneke ook de kans geeft om Sam beter te leren kennen als kind en dat ze op de uitnodiging inging vond ik héél chic van haar.

De vrouw die samen met haar man Simonne's kind uit dat weeshuis haalde betekent zoveel voor haar.
Je wil toch alles over je kind weten en Veerle kan die sluier oplichten. Zo versterkt de moeder/dochterband.
Later als alles goed gaat vertelt Sam zelf wel over haar jeugd. Nu bereidt Veerle de weg.

En naar wie belt Simonneke als ze in nood zit? Naar ons maake hé.

Simone zal er na de operatie wel moeten wennen om te zeggen "Ik mis haar"
Just is just!

Dat,denk ik, is nog niet helemaal gezegd.

Leuk dat het weer goed in tussen Simonne en Yvette.