Thuisforum.be

ranske schreef: 2) Sam die hoort dat Simonne niet eens wist dat ze haar moeder was.

sowieo weet SImonne niet dat Sam haar dochter is, zelfs al heeft ze het zelf bewust afgestaan aan de nonnen dan is ze dat kind toch uit het oog verloren en weet ze niet waar ze later terecht gekomen is...
ik ga echter mee in de piste dat Simonne wijsgemaakt werd dat het kind overleed

Als jullie willen speculeren over wat er werkelijk gebeurd is in 1979 en wat Simonne haar rol was kunnen jullie dat hier doen.

Niet meer speculeren hoor, ons Simonneke weet van niks, Niet van Sam en van de hele historie.
Yvette: "dat gaat ons Simonneke kapot maken!"

Als het van halfzusje Angèle afhangt zal Simonneke snel genoeg weten dat Sam haar dochter is. Dat soort mededeling is nu eenmaal moeilijk in schijfkes aan te brengen. Het wordt dan inderdaad vuurwerk, en uitlopende mascara, maar misschien beter ineens de harde waarheid, te meer omdat halfzusje dan haar chantage wapen kwijt is, en zodoende hopelijk verder niks meer in de serie te reutemeteuten heeft.

Wat zou Simonne het liefst hebben? Verder leven met het trauma of op zijn minst de eeuwige gedachte dat haar kindje toen gestorven is in het kraam of nu plots te weten komen dat haar kindje van toen toch nog leeft en nu een gezonde volwassen vrouw is?

Het feit dat haar doodgewaand kind levend en wel is, dat moet toch enorm bevrijdend zijn.

Voor zover het doodgewaand is...

tvx1 schreef:Voor zover het doodgewaand is...

?

Simonne gaat er toch van uit dat dat zo is? Anders was ze op latere leeftijd toch ook al op zoek gegaan naar haar biologisch kind, niet?

Crackers schreef:

tvx1 schreef:Voor zover het doodgewaand is...

?

Simonne gaat er toch van uit dat dat zo is? Anders was ze op latere leeftijd toch ook al op zoek gegaan naar haar biologisch kind, niet?

Dat weten we niet. Ze kan ook denken dat het in een goed pleeggezin terecht gekomen is en er zich op die manier verzoend mee hebben.

Crackers schreef:Wat zou Simonne het liefst hebben? Verder leven met het trauma of op zijn minst de eeuwige gedachte dat haar kindje toen gestorven is in het kraam of nu plots te weten komen dat haar kindje van toen toch nog leeft en nu een gezonde volwassen vrouw is?

Simonne heeft geen trauma over een doodgeboren baby. Anders was ze inderdaad al lang op zoek gegaan...
Ze heeft ooit een miskraam of zoiets gehad, denk ik, dat ze dacht. Daar heeft ze zich als meisje van 14 snel over heen gezet, gok ik.

Juist. Als je even de geschiedenis van Simonne bekijkt zijn de enige trauma's die ze heeft opgelopen vooral te wijten aan hare Frank, en die zijn dan ook legio.

Caligula schreef:Juist. Als je even de geschiedenis van Simonne bekijkt zijn de enige trauma's die ze heeft opgelopen vooral te wijten aan hare Frank, en die zijn dan ook legio.

Luc heeft er haar ook wel wat bezorgd.

tvx1 schreef:

Caligula schreef:Juist. Als je even de geschiedenis van Simonne bekijkt zijn de enige trauma's die ze heeft opgelopen vooral te wijten aan hare Frank, en die zijn dan ook legio.

Luc heeft er haar ook wel wat bezorgd.

Eerder een schrik dan een trauma, want ze werkt "naast" Luc. Dat zou ze toch niet doen als ze echt getraumatiseerd zou zijn door Luc?
En ook door Frank is ze niet echt getraumatiseerd want ze leeft nog altijd met hem samen.

Nee, natuurlijk niet maar als je even bekijkt welke problemen Simonneke heeft gehad met beide Bomansen had ze niet zoveel tijd meer over om te treuren oven een lang,lang geleden feit dat in haar hoofd eigelijk compleet van de baan was.
Alleen al de Frank beletten om al teveel stommiteiten te doen was een fulltime job.

Als je naar Simonne haar karakter zelf alleen al kijkt, lijkt het me totaal geen vrouw die niets met haar eigen vlees en bloed te maken wil hebben. Ze is loyaal, vriendelijk en zorgzaam. Volgens mij zou Simonne helemaal niet in staat zijn om niets over haar eerste kind te weten willen komen als ze wist dat ze levend en wel was.
Volgens mij hebben Yvette en Angèle haar kind afgenomen en Simonne vertelt dat het is overleden (bv wiegendood of zo). Dat verklaard waarom ze nooit opzoek is gegaan of waarom ze er nooit iets over gezegd heeft. Een kind verliezen is geen pretje en niet alle vrouwen praten daar even graag over als ons Janake, sommigen houden het liever voor altijd geheim.