Thuisforum.be

Captain Cuckoo schreef:Een crisissituatie als toen vroeg helaas een rationele benadering van het probleem dat zich stelde. Een 15-jarig meisje zou daar waarschijnlijk niet van willen horen omdat zij (begrijpelijk) alleen emotioneel zou reageren. Een gesprek met daarin de onvermijdelijke confrontatie met de harde realiteit had naar mijn mening geen enkele kans op slagen. De kans is zelfs niet denkbeeldig dat na een dergelijk gesprek er geen Simonneke meer zou geweest zijn.

Dat is,denk ik, een zeer goede benadering van de toenmalige situatie.

nounake schreef:Maar , 1979 dat waren toch ook geen middeleeuwen meer hé ?

Als men over tijdsgeest begint om iets dat in alle tijdsgeesten even erg is beter de doen
verteren ga ik niet akkoord ingeval van de jaren 70. Ik leefde in die tijd en de tijdsgeest
-na de sexuele revolutie van de jaren 60, de pil, de technologische sprongen die in
alle takken van de maatschappij hun gevolg hadden- verschilde weinig met nu.
Een cafévrouw als alleenstaande met twee tieners die dat kindje er niet bij kon hebben
had andere middelen. Dat kindje van de moeder STELEN, dat is pas Middeleeuws.
Bijv. Simonne kon altijd ergens terecht tijdelijk op een adres of bij familie met haar baby
en maak me niet wijs dat ze in het café niet gemist kon worden als kind van veertien.
Yvette deed het om haar café, haar inkomen en dat was haar lust en haar leven.
Zij heeft alles gedaan om haar eigen bestwil. Als 't om Simonne haar bestwil zou zijn, had zij
op zijn minst geprobeerd haar te overtuigen maar zij zweeg tot op het einde. Natuurlijk zag
zij dat haar dochter zwanger was maar verkoos deze laffe oplossing.

Die seksuele revolutie heeft er niet voor gezorgd dat er in de jaren 70 tolerant gedacht werd over ongehuwde (tiener-)moeders.
De kerk had het toen nog overal voor het zeggen.
En voor veel mensen was die 'vooruitgang' in die tijd nog de ver van mijn bed show.
Dat bestond, maar ergens anders - zeker niet in hun eigen omgeving.

ranske schreef:

nounake schreef:Maar , 1979 dat waren toch ook geen middeleeuwen meer hé ?

Als men over tijdsgeest begint om iets dat in alle tijdsgeesten even erg is beter de doen
verteren ga ik niet akkoord ingeval van de jaren 70. Ik leefde in die tijd en de tijdsgeest
-na de sexuele revolutie van de jaren 60, de pil, de technologische sprongen die in
alle takken van de maatschappij hun gevolg hadden- verschilde weinig met nu.
Een cafévrouw als alleenstaande met twee tieners die dat kindje er niet bij kon hebben
had andere middelen. Dat kindje van de moeder STELEN, dat is pas Middeleeuws.
Bijv. Simonne kon altijd ergens terecht tijdelijk op een adres of bij familie met haar baby
en maak me niet wijs dat ze in het café niet gemist kon worden als kind van veertien.
Yvette deed het om haar café, haar inkomen en dat was haar lust en haar leven.
Zij heeft alles gedaan om haar eigen bestwil. Als 't om Simonne haar bestwil zou zijn, had zij
op zijn minst geprobeerd haar te overtuigen maar zij zweeg tot op het einde. Natuurlijk zag
zij dat haar dochter zwanger was maar verkoos deze laffe oplossing.

En jij was natuurlijk een vaste klant in het café van Yvette en weet perfect hoe Yvette er toen thuis voorstond.

de vraag rijst natuurlijk hoe anders het zou geweest zijn moest die flierefluiter van een Kristof zich niet te pletter zou gereden hebben met z'n brommer.
In hoeverre zou het ideaalbeeld dat Simonne er nu over ophangt nog overeind gebleven zijn?

satine schreef:Die seksuele revolutie heeft er niet voor gezorgd dat er in de jaren 70 tolerant gedacht werd over ongehuwde (tiener-)moeders.
De kerk had het toen nog overal voor het zeggen.
En voor veel mensen was die 'vooruitgang' in die tijd nog de ver van mijn bed show.
Dat bestond, maar ergens anders - zeker niet in hun eigen omgeving.

Juist, ik denk dat ons ranske een beetje kort door de bocht gaat (oppassen voor de vangrails)
Ik kan je verzekeren dat meisjes echt nog wel schrik hadden om zwanger te geraken (eigen ervaring)

k de vis schreef:

ikke schreef: Een kind van bijna 15 die een kind krijgt.. en jij vind het doodnormaal dat de grootmoeder, die zelf amper haar kinderen kan onderhouden, er ook nog eens een kleinkind bij neemt?

neen, ik begrijp dat ze een oplossing gezocht heeft. wat moest er gebeuren : communiceren met Simonne, is totaal niet gebeurd... achter de rug van Simonne besliste Yvette over haar kind, en dit is toch een stap te ver voor mij... puur mijn persoonlijk mening...

Yvette heeft gedaan wat ze goed vond.

klopt, maar ze deed alles achter de rug van haar dochter... het was zelf nog maar een kind, maar 't was wel haar kind, ze werd wijs gemaakt dat haar kind dood geboren was, en leefde dus in een leugen

Ik ga haar zeker niet veroordelen. De beste stuurlui stonden vroeger ook aan wal, op dat vlak is nog niets veranderd.

een beetje communicatie had al die ellende die we nu hebben wel kunnen vermijden...

Een beetje communicatie?
Dat bestond toen niet. En als Simonne haar moeder had kunnen overhalen om er nog een kind bij te nemen, hadden ze wellicht nog in grotere miserie geleefd. Nogmaals: bekijk dit "probleem" in de juiste tijdsgeest.

lord F. schreef:de vraag rijst natuurlijk hoe anders het zou geweest zijn moest die flierefluiter van een Kristof zich niet te pletter zou gereden hebben met z'n brommer.
In hoeverre zou het ideaalbeeld dat Simonne er nu over ophangt nog overeind gebleven zijn?

Stel je even voor dat die Kristof nog leefde. Dan waren ze in Thuis nu aan het zoeken naar de vader!

Nul communicatie. Je deed wat je moeder zei (meestal) of niet zei in dit geval. Zeker als je 15 was.

Caligula schreef:

lord F. schreef:de vraag rijst natuurlijk hoe anders het zou geweest zijn moest die flierefluiter van een Kristof zich niet te pletter zou gereden hebben met z'n brommer.
In hoeverre zou het ideaalbeeld dat Simonne er nu over ophangt nog overeind gebleven zijn?

Stel je even voor dat die Kristof nog leefde. Dan waren ze in Thuis nu aan het zoeken naar de vader!

ho maar, we spreken nog steeds over Thuis hé. De mogelijkheid bestaat nog steeds dat hij z'n eigen dood en begrafenis volledig geënsceneerd heeft.

Caligula schreef:

satine schreef:Die seksuele revolutie heeft er niet voor gezorgd dat er in de jaren 70 tolerant gedacht werd over ongehuwde (tiener-)moeders.
De kerk had het toen nog overal voor het zeggen.
En voor veel mensen was die 'vooruitgang' in die tijd nog de ver van mijn bed show.
Dat bestond, maar ergens anders - zeker niet in hun eigen omgeving.

Juist, ik denk dat ons ranske een beetje kort door de bocht gaat (oppassen voor de vangrails)
Ik kan je verzekeren dat meisjes echt nog wel schrik hadden om zwanger te geraken (eigen ervaring)

OK, OK, maar 't waren ook niet meer de jaren 50 he, en ik weet het van Yvette zelf als klant van haar café

lord F. schreef:ho maar, we spreken nog steeds over Thuis hé. De mogelijkheid bestaat nog steeds dat hij z'n eigen dood en begrafenis volledig geënsceneerd heeft.

Dat kunnen ze ons toch echt niet aandoen!

Caligula schreef:

lord F. schreef:ho maar, we spreken nog steeds over Thuis hé. De mogelijkheid bestaat nog steeds dat hij z'n eigen dood en begrafenis volledig geënsceneerd heeft.

Dat kunnen ze ons toch echt niet aandoen!

Dan zou Simonne al twee keer in de waan geweest zijn dat de vader van haar kind dood was.

Juist, een beetje veel voor één vrouw...

Zelf was ik puber in de swinging sixties en van één ding ben ik zeker : als ik zwanger was thuis gekomen als 15 jarige, ik eerst een goed pak slaag ging gekregen hebben en dat vervolgens meneer pastoor ging ingeschakeld worden en dat ik waarschijnlijk op "pensionaat" naar brussel of zo ging gezonden worden. Lees : ergens in een klooster bevallen en weg baby. Zo ging dat op het katholieke platteland in de jaren 60 en 70. Maw ik heb helemaal geen medelijden met Yvette. De laatste seizoenen hebben ze haar een wat zachter kantje aangemeten, de grappige oma maar ze kon vroeger heel scherp, heel bevooroordeeld, heel zuur uit de hoek komen. Herinner maar hoe ze Aicha heeft buitengepest. Het feit dat ze wat doet denken aan mijn eigen dominante moeder is er ook niet vreemd aan.