Thuisforum.be

Dat zullen we ws nooit te weten komen. We weten ook helemaal niets van die vrouw.

In elk geval niet veel inderdaad..
Maar wat ik begrepen heb uit Bob en Jana's laatste bezoekje aan haar, stond ze wel heel positief tegenover Jana en wilde ze ook dat zij op bezoek kwam in het ziekenhuis. Ze was het ook met Jana eens toen die voorstelde om even naar huis te gaan, zodat Bob zich wat op kon frissen. Daaruit maak ik in elk geval wel op dat zij er op z'n minst niks op tegen had dat Bob ook Jana in zijn leven toeliet. Haar manier van doen leek hierdoor toch wat minder krampachtig dan het karakter van Bob zelf.

satine schreef:Ik vraag mij af of een afscheid 'alleen hij en zijn mama' is wat ook zijn moeder gewenst zou hebben...

Idd, want de mama had Jana blijkbaar wel geaccepteerd. En Bob zou zich dat beter herinneren.

Kil personage. Komt op mij zeer onsympathiek over. Hoe hij tekeer ging tegen Jana. Nu mag Jana niets eens bij de plechtigheid zijn. Bizar.

nounake schreef:Ze moet hem vooral laten rouwen op zijn manier ! Niemand kan het verdriet wegnemen , enkel laten weten dat ze er is en voor de rest : gerust laten: een verlies verwerken en ermee leren leven moet hij uiteindelijk alleen doen en op zijn persoonlijke manier . Hij zal wel aangeven als ze mag helpen.

Mij lijkt het eerder dat hij Jana opzettelijk wegduwt en haar buiten zijn leven sluit, wat je toch als koppel net niet moet doen. Ik snap ook niet waarom jana niet naar de begrafenis mag komen. Hij heeft ervoor gekozen om een relatie te hebben, dan is het toch normaal dat je dingen deelt met elkaar en mekaar vertrouwt? Door haar zo aan de kant te zetten lijkt het alsof ze geen deel uitmaakt van zijn leven.

Dat is waar hannanaske maar heeft Bob al niet gezegd dat hij niet is zoals de anderen? Nog maar eens een bewijs daarvan.
Maar van de andere kant denk ik wel dat hij veel voor Jana voelt maar zijn emoties gewoon de vrije loop laten is toch zo moeilijk voor hem. Geef hem aerodynamica en het is een genie,maar emoties die je niet logisch en mathematisch kan verklaren dat is heel wat anders hé. Het is ook daarom dat ik altijd moet lachen met die mensen die het menselijk brein willen vergelijken met een computer. Het is geen computer!
Enne de enige die tot hem kan doordringen is Jana als ze daar de nodige moeite voor doet.

Bob is wel een stukske harder voor Olijfke dan voor Jana hé!

Caligula schreef:Bob is wel een stukske harder voor Olijfke dan voor Jana hé!

Niet alleen voor Olijf, ook voor Nancy. Het menske was er niet goed van .

En Tim toch ook wel een beetje. Met zoveel mensen in dat huis zal Bob het nog vaker moeilijk krijgen

Ja,als hij daar "zijn orde" wil instellen gaat hij in de problemen komen.
Moei u niet met Nancy's kuistechniek man en ga zitten waar er plaats is. Toch niet zo moeilijk?
De betere oplossing denk ik zou zijn dat hij met Jana in zijn huis gaat wonen, lijkt me veiliger.

Allemachtig is die Bob autistisch? (geen haat jegens mensen met autisme) of lijdt hij aan OCD? Wat een verschrikkelijke man is dat toch! Alles op zijn manier, volgens zijn regels en volgens zijn routine. Ik vind het vreselijk arrogant en autoritair. Hoe hij tekeer ging tegen Olivia. Oké het lijstje dat hij opsomde voorspelde weinig goeds maar de manier waarop hij dat ter sprake bracht. Ik vind het maar een kil en naar persoon. Toon niet of nauwelijks empathie en is verschrikkelijk op zichzelf gericht. Ik snap niet wat Jana in hem ziet. Haar vorige vriendjes waren toch een stuk leuker naar mijn mening.

Wel dat is gewoon omdat de enige die tot hem kan doordringen Jana is. En waarom? Omdat hij haar graag ziet. De man heeft echt wel gevoelens hoor maar het is toch zo moeilijk voor hem om ze te verwoorden. Maar met Jana gaat het wel...Zij kan het.

Oei,Bob. Hier was wel wat mis met de aerodynamica van de rolstoel van Luc!

Ik moet toegeven dat ik even hard gelachen heb. Vooral toen luc dat grassprietje moest uitspuwen. Zo overdreven zeg.


En zeker nu ik deze morgen nog de opmerking gaf dat ik hun mopjes wat onnozel vind. Dat was er dan zo erg over dat ik een lach niet meer kon onderdrukken

Het beeld van die bocht en Bob die tevergeefs de rolstoel wilde vasthouden was geestig. Goed in beeld gebracht ook