Thuisforum.be

Het is toch duidelijk dat er die avond iets gebeurd is en dat het niet gewoon een kwestie is van 'ik weet niet wat ik wil'?
En daar heeft leeftijd niets mee te maken, toch...

Dat is waar.

Maar ik vind het wel heel vreemd dat Judith niet gewoon zegt wat haar dwars zit. Haar gedrag staat zo lijnrecht tegenover dat van Jacques, die zich gedraagt alsof hij niks begrijpt van Judith's plotselinge ommekeer. Als die blauwe plekken echt van hem afkomstig zijn, dan zou hij toch op z'n minst een idee moeten hebben waar haar aarzeling nu vandaan komt? Maar ook hij gooit het niet op het woord.

Echt een heel vreemde situatie zo...

Misschien heeft hij iets te overhaast geprobeerd en heeft Judith in een reflex om hem weg te duwen, een aanvaring gehad met de vaas met bloemen?
En is hij het niet die haar heeft toegetakeld?

satine schreef: di 26 feb 2019, 13:22 Misschien heeft hij iets te overhaast geprobeerd en heeft Judith in een reflex om hem weg te duwen, een aanvaring gehad met de vaas met bloemen?
En is hij het niet die haar heeft toegetakeld?

Klinkt heel aannemelijk.

Zelfs als Jacques niks met die blauwe plekken te maken heeft, wat ik persoonlijk erg betwijfel, zie ik in hem echt geen ideale/liefdevolle partner voor Judith. De manier hoe hij reageerde toen Judith afstand van hem ging nemen, vind ik persoonlijk wat opdringerig en wat hij over haar zei vond ik echt niet overtuigend, zelfs dominant klinken. En dan nu de grote vraag, wie heeft dan wel die blauwe plekken op zijn geweten? Stan ging vrijwel direct naar boven rond het moment dat het hele mysterieuze gebeuren begon, en tenzij hij ineens in de nacht ruzie heeft staan schoppen met zijn moeder, zie ik hem echt niet even zijn moeder in elkaar slaan, vooral omdat het nu tussen terug beter gaat.

Wat ik nou niet begrijp is de reactie van Judith op Jacques zijn pleidooi voor zichzelf. "Ik wil het wel proberen" en hoe ze daar bij kijkt. Ben je dan verliefd? Of hoe noem je dat dan?

Ik noem dat zwichten voor emotionele chantage. Dreigen met ontslag zegt al genoeg over hem, en over de korte pijn om het nog maar eens bij haar in te wrijven.

Gewoon dikke zever. Zo'n grote nood aan een administratieve hulp is er daar niet, mijn gedacht. En een goede basis voor een mooie relatie is het ook niet.

Roepen als trainer bij dat zwembad was ook de verwerking van zijn temperament. Nu oude en zieke mensen begeleiden
wat geduld en fluwelen handschoenen vraagt. Met andere woorden : dit wordt niks.
Judith dient dan ongewild om stoom af te blazen, maar ja, ziet ze wel ooit iets ?

ikke schreef: wo 27 feb 2019, 08:21 Gewoon dikke zever. Zo'n grote nood aan een administratieve hulp is er daar niet, mijn gedacht. En een goede basis voor een mooie relatie is het ook niet.

Dat vind ik ook.

Ik krijg echt de kriebels van die 2 inmiddels. Eerst dat superverliefde gedoe, met geen vuiltje aan de lucht en 2 over-vrolijke mensen die weten wat ze willen en ervoor willen gaan, om vervolgens 180 graden te draaien naar precies het tegenovergestelde: 2 super ongemakkelijke mensen waarvan de ene blijkbaar nog steeds verliefd is, maar waarop de ander zo ongemakkelijk reageert dat het pijnlijk om te zien is.

En dan zijn er natuurlijk ook nog die vage blauwe plekken waarop gefocust wordt alsof men er iets achter moet zoeken, maar waar vervolgens maar geen fatsoenlijke verklaring voor komt. Die theorie rond een move van Jacques en vervolgens een aanvaring met de vaas, vind ik ook heel aannemelijk.
Maar als dat het maar is, wat een gedoe dan allemaal...

Als Judith en Jacques nu al zo slecht met elkaar kunnen communiceren, dan vraag ik me toch ook af waar dat naartoe moet.
Door het gedraai en het ongemakkelijk gestamel van Judith, hoef ik het eigenlijk al niet eens meer te weten...

ranske schreef: wo 27 feb 2019, 09:39 Roepen als trainer bij dat zwembad was ook de verwerking van zijn temperament. Nu oude en zieke mensen begeleiden
wat geduld en fluwelen handschoenen vraagt. Met andere woorden : dit wordt niks.

Ik denk niet dat het probleem is hoe hij met de patiënten omgaat. Integendeel, daar kreeg hij al complimentjes voor.

Het probleem is eerder de persoonlijke relatie met zijn baas. Zoals iemand al zei, geen goed idee dat geflirt op de werkvloer, trouwens ook niet leuk voor Ann. En als Jacques daar enkel kan werken als hij "iets heeft" met de baas, dan moet hij maar vertrekken.

Kandidaten genoeg voor die job, me dunkt.

Ik vraag me nog altijd af wat er tussen die twee gebeurd is want Judith is niet bepaald gelukkig. Ik heb al gedacht dat Jacques het misschien HET liefst ruig doet, hij is missschien de SM toegenegen. Dat verklaart zijn dominant gedrag want hij zet duidelijk Judith emotioneel onder druk.

jessie V. schreef: di 26 feb 2019, 21:07 Wat ik nou niet begrijp is de reactie van Judith op Jacques zijn pleidooi voor zichzelf. "Ik wil het wel proberen" en hoe ze daar bij kijkt. Ben je dan verliefd? Of hoe noem je dat dan?

Dat vond ik ook raar, Judith leek ook niet echt blij met haar beslissing !

satine schreef: di 26 feb 2019, 09:29 Het is toch duidelijk dat er die avond iets gebeurd is en dat het niet gewoon een kwestie is van 'ik weet niet wat ik wil'?
En daar heeft leeftijd niets mee te maken, toch...

Zo ver heb ik nog niet gedacht. Een man die zijn partner slaat, dat hebben we lang niet meer gehad in Thuis. Het zoveelste taboe dat moet worden aangekaart ?

Ik heb van alles gemist denk ik ? Kan iemand mij zeggen waarom Judith opeens zo boos was op haar secretaris of telephonist ? En waarom zij gekwets is aan haar pols ? Ik kan niet meer volgen zene ::) ::) ::) ::) ::)