Thuisforum.be

Brullen lijkt nu de normale manier van communicatie van Lowie. Een relatie tussen een brulaap en een kieken was trouwens gedoemd om te mislukken. Voor sfeer en gezelligheid in de buurt van die kerel: opnieuw een welverdiende

Aan Duracell konijn Renzo.

Met stip : Olivia, gevolgd door Frank

Captain Cuckoo schreef:Aan Duracell konijn Renzo.

Die wordt mij ook al eventjes "te" heilig en goedgezind ....

Olijf heeft geen inkomen, geen onderkomen, geen vooruitzichten. Wel heeft ze een nieuwe hartsvriendin en een kater. Goe bezig, meiske

Frank natuurlijk. Zo moeilijk kan dat nu toch niet zijn, als iedereen rondom hem Kaat kan aanvaarden, kan hij dat toch ook, zeker met alle steun en tijd die hij krijgt...

Seraph schreef:Frank natuurlijk. Zo moeilijk kan dat nu toch niet zijn, als iedereen rondom hem Kaat kan aanvaarden, kan hij dat toch ook, zeker met alle steun en tijd die hij krijgt...

Krijgt het dat? Is mij nog niet opgevallen, hoor. Ik had vooral het gevoel dat hij gisteren al had moeten aanvaarden en er leren mee leven dat hij geen zoon meer heeft, en dat een vrouw die plaats heeft ingenomen.
Ik erger mij aan allen die vinden dat Frank NU al over al zijn problemen en rouwproces heen zou moeten zijn.

Hij moet er nog niet over zijn en Kaat plat knuffelen, maar een ietsepietsie toegeving zou toch wel mogen.
Een poging tot gesprek of zo...
Maar nee, HIJ heeft het moeilijk en dat is het enige dat telt.
Daarom blijft hij daar ook in vast zitten en zal er niks veranderen.

Ik erger mij heel erg aan hem en aan zijn zelfmedelijden.

Frank heeft heimwee naar zijn zoon en als vader is dat best te begrijpen. Hij ging naar de voetbalwedstrijden met zijn zoon, werkte samen als loodgieter met hem, pintelieren, enz. Dat veeg je niet zomaar weg door het toedoen van de aandringende raad van iedereen die zich met ziijn verdriet bemoeit. Hij geeft het toe: ik kan het niet (nog niet waarschijnlijk).
Hoe meer iedereen de oren van zijn kop gaat zagen, hoe meer hij in de put geraakt.
Ze zouden hem juist nog moeten pushen om met zijn dochter te gaan shoppen.
Tijd heelt wonden, dat ze hem die tijd gunnen.

ikke schreef:

Seraph schreef:Frank natuurlijk. Zo moeilijk kan dat nu toch niet zijn, als iedereen rondom hem Kaat kan aanvaarden, kan hij dat toch ook, zeker met alle steun en tijd die hij krijgt...

Krijgt het dat? Is mij nog niet opgevallen, hoor. Ik had vooral het gevoel dat hij gisteren al had moeten aanvaarden en er leren mee leven dat hij geen zoon meer heeft, en dat een vrouw die plaats heeft ingenomen.
Ik erger mij aan allen die vinden dat Frank NU al over al zijn problemen en rouwproces heen zou moeten zijn.

Frank zei eerder deze week dat ze hem het beste kunnen helpen door erover te zwijgen, maar zijn daden spreken dat toch een beetje tegen, vind ik. Waarom logeert hij dan bij de kabouters? Waarom vraagt hij dan aangepast werk? Waarom loopt hij met een triestig gezicht tot op de grond en treurt hij omdat iedereen hem een klootzak vindt? (ik heb dat nog niemand horen zeggen btw) Dat lijkt er toch sterk op dat hij op die manier aandacht probeert te trekken?

En die aandacht krijgt hij toch? Collega's die vroeger komen en hem soigneren met boterkoeken, Yvette die zijn was wil doen, Sam die meermaals aan hem vraagt hoe het met hem gaat, noem maar op!

Ik heb nog niemand horen zeggen dat de situatie simpel is, iedereen is bezorgd om hem. Maar wat kunnen ze verder nog doen dan suggereren om het bij te leggen met zijn dochter? Zij kunnen er ook niet voor zorgen dat Franky met één vingerknop terugkomt hoor.
Frank heeft naar mijn inziens maar twee opties;
1. ofwel de situatie onder ogen durven komen en zijn koppigheid aan de kant zetten (de rest zal hem wel helpen)
2. ofwel begint hij idd een nieuwe hoofdstuk zonder vrouw en kind, en houdt hij er mee op met zichzelf te beklagen en zonder verwachtingen van anderen.

Nee, daar ga ik niet mee akkoord ikke. Frank heeft al die miserie aan zijn eigen te danken, hij schaamt zich voor zijn dochter maar dat moet hij maar beter niet doen, dat ontwijken maakt het alleen maar erger en dat beseft hij niet. Als hij ten minste eens de moed zou bij elkaar krijgen om ZIJN MENING te zeggen aan z'n dochter, zal het al gemakkelijk zijn om ze in de ogen aan te kijken, maar nee, EN dan nog de relatie met Simonne opgeven is echt een laffe daad, terwijl Kaat dikwijls heeft aangegeven dat ze Frank zo lang mogelijk met rust zal laten, ze woont niet eens bij hen. En die steun van Sam en Yvette verdient hij niet eens, ze laten hem beter allemaal kou dan zal hij wel gauw beseffen wat hem te doen staat, wat is me dat toch

iemand die sterke lijm bij zich heeft? Ik zou frank zo achter het behang kunnen plakken.

Seraph schreef:Nee, daar ga ik niet mee akkoord ikke. Frank heeft al die miserie aan zijn eigen te danken, hij schaamt zich voor zijn dochter maar dat moet hij maar beter niet doen, dat ontwijken maakt het alleen maar erger en dat beseft hij niet. Als hij ten minste eens de moed zou bij elkaar krijgen om ZIJN MENING te zeggen aan z'n dochter, zal het al gemakkelijk zijn om ze in de ogen aan te kijken, maar nee, EN dan nog de relatie met Simonne opgeven is echt een laffe daad, terwijl Kaat dikwijls heeft aangegeven dat ze Frank zo lang mogelijk met rust zal laten, ze woont niet eens bij hen. En die steun van Sam en Yvette verdient hij niet eens, ze laten hem beter allemaal kou dan zal hij wel gauw beseffen wat hem te doen staat, wat is me dat toch

Daar heb je wel een paar (goede) punten. Maar je kunt Frank niet dwingen om Kaat, die zijn zoon verdrong(zo ziet hij het,denk ik) te aanvaarden. Van mij mag hij dat wel doen, hoor!

Renzo vind ik echt zwaar irritant en zo laf hoe hij Peggy liet vallen toen zij het moeilijk had. Ze is beter af zonder hem. En Frank is een vreselijke zeur die zichzelf het allerbelangrijkst vindt

Juut schreef:Renzo vind ik echt zwaar irritant en zo laf hoe hij Peggy liet vallen toen zij het moeilijk had. Ze is beter af zonder hem. En Frank is een vreselijke zeur die zichzelf het allerbelangrijkst vindt

Volledig mee akkoord! En degenen die mij het tegendeel bewijzen moeten nog geboren worden.