Thuisforum.be

Het is maar goed dat Peggy niet kan zien dat Peter een oogje op Femke heeft en in zijn huwelijk geen gat meer ziet. Ze tast nu letterlijk en figuurlijk in het duister betreft Peter. Ze denkt dat alles nog koek en ei is maar ziet niet dat Peter twijfels heeft. Inzicht komt met de jaren zullen we maar zeggen.

Ik kan de bal lelijk misslaan, maar volgens mij zal Rosa wellicht de eerste zijn die achter "de feiten" komt. Ofwel zal het Nancy zijn die haar mond voorbij praat, ofwel zal die zich stilaan vragen gaan stellen bij het af en toe toch wel wat maffe gedrag van Peter. Peggy zelf lijkt zich nu plots heel hard te gaan vastklampen aan haar ventje (de aflevering van gisteren). Voelt ze dat er iets schort, of begint ze te beseffen dat het misschien nooit meer goedkomt met haar ogen en dat Peter dan echt wel belangrijk wordt voor haar? Gelukkig heeft ze ook nog Toon, die rustig zijn beurt afwacht

Ik kan wel begrijpen dat Peggy tegen niemand wil praten in haar toestand en Rosa is, hoe goed bedoeld ook, weer eens de hele boel aan het forceren waardoor het alleen maar erger wordt... (Ik zou er echt wat van krijgen als mijn eigen moeder zo "gemaakt" tegen mij zou doen.)

Lazylady schreef:Ik kan wel begrijpen dat Peggy tegen niemand wil praten in haar toestand en Rosa is, hoe goed bedoeld ook, weer eens de hele boel aan het forceren waardoor het alleen maar erger wordt... (Ik zou er echt wat van krijgen als mijn eigen moeder zo "gemaakt" tegen mij zou doen.)

Rosa is ook maar een mama en als mama zou ik mijn kind ook zo niet willen zien. Sally-Jane speelt die afgeslotenheid beangstigend goed... Ik heb het gevoel dat ze mss bij Toon of Femke wel een opening zal tonen naar een woord van verdriet of boosheid.

Ze doet belachelijk vind ik. Wat heeft haar eigen moeder haar nu in godsnaam misdaan??
En tegen iedereen zo apathisch doen behalve tegen Peter en Femke. Van Peter snap ik dat nog, voor zover zij weet zijn ze nog steeds gelukkig getrouwd.
Maar met Femke heeft ze het laatste jaar eigenlijk nog amper contact gehad. Ze noemen elkaar 'beste vriendinnen' maar zo gedragen ze zich alleszins toch niet! (En dan heb ik het nog niet over het kind van Femke).

Hoe ongepast was het ook dat Peggy haar hand op de buik van Femke legde toen ze vroeg of ze iets voor haar kon doen??

Dat Peggy enkel apathisch doet als het haar uitkomt, vind ik dus ook belachelijk.
Ze glimlacht als Toon mopjes vertelt, klampt zich met geweld aan Peter vast, werpt zich meteen snikkend in de armen van Femke als ze voor het eerst op bezoek komt, maar na al dat drama is ze ineens weer apathisch, vooral tegenover Rosa... Als iemand echt apathisch is, dan reageert diegene helemaal niet meer volgens mij, en niet af en toe een beetje...

" Toon die rustig zijn beurt afwacht....." Beter kan ik het niet zeggen

Ze gedraagt zich wel serieus als een baby met Peter "lieveke, lieveke".

Ik vond dat ook in het ziekenhuis, wanneer ze hysterisch haar bed uitliep, maar heb toen maar gezwegen omdat ik dacht dat sommigen het misschien terecht zouden vinden...

Je hebt hierin wel gelijk, Lazylady. Ook de theatrale manier waarop ze steeds haar armen uitstrekt naar Peter (en Femke) is ook tamelijk belachelijk.

Je zou denken dat ze in een depressie zit, maar ik weet (gelukkig!) niet of dat daar in past, zich zo vastklampen aan slechts een paar mensen.
Apatisch is ze wel, behalve dan als ze beseft dat Peter niet in de buurt is.
Ik hoop maar dat deze verhaallijn snel een andere wending neemt, want hier word ik zelf depri van...

Lazylady schreef:Ze gedraagt zich wel serieus als een baby met Peter "lieveke, lieveke".

Ik dacht dat ze dat altijd al deed.

Ik begin al die miserie van Peggy wel stilaan beu te worden.

Als Peggy in beeld is, dan is ze meestal te nadrukkelijk aanwezig.
Dat staat los van het blind zijn, ze was dat altijd.

Nu begint ze wel serieus te overdrijven hoor

Hoog tijd om Els, de blindenbegeleidster er terug bij te halen... hopelijk kan die Peggy doen begrijpen, dat het leven verder gaat! En dat ze moet stoppen met zo moeilijk te doen.