Judith Van Santen (Katrien De Ruysscher)

[satine]

En dat Marianne zich altijd laat aftroeven door Ann past in feite ook niet in haar persoonlijkheid. Ok ze wordt ouder en is ziek, maar dan nog.

Niet vergeten dat Ann een grote troef in handen heeft en zich nooit schaamt om die uit te spelen als het haar past: Sandrine.

En Judith panikeert altijd voor ze nadenkt, hebben we dit ooit anders gezien?

[jessie V.]

Judith boft maar. Zo'n mooie "gepersonaliseerde" keuken aangemeten krijgen. Het is niet niks
Leuke vrouw, de keukenverkoopster. Leuk kapsel ook. Zo zit je haar als je net een enorme draai om je oren hebt gehad. Stond haar goed.

[ikke]

Judith boft maar. Zo'n mooie "gepersonaliseerde" keuken aangemeten krijgen. Het is niet niks
Leuke vrouw, de keukenverkoopster. Leuk kapsel ook. Zo zit je haar als je net een enorme draai om je oren hebt gehad. Stond haar goed.

De gepersonaliseerde prijs zal ook "leuk" zijn. Maar dan zijn we voor een 20-tal jaren gerust?

[heidiw]

Judith boft maar. Zo'n mooie "gepersonaliseerde" keuken aangemeten krijgen. Het is niet niks
Leuke vrouw, de keukenverkoopster. Leuk kapsel ook. Zo zit je haar als je net een enorme draai om je oren hebt gehad. Stond haar goed.

De gepersonaliseerde prijs zal ook "leuk" zijn. Maar dan zijn we voor een 20-tal jaren gerust?

Maar beste Ikke toch, dat gaat niet over die keuken maar over die verkoopster ervan! Iemand heeft een nieuw lief nodig weet je wel

[jessie V.]

Ik begin me af te vragen hoe "gepersonaliseerd" mijn keuken is.

[ikke]

Judith boft maar. Zo'n mooie "gepersonaliseerde" keuken aangemeten krijgen. Het is niet niks
Leuke vrouw, de keukenverkoopster. Leuk kapsel ook. Zo zit je haar als je net een enorme draai om je oren hebt gehad. Stond haar goed.

De gepersonaliseerde prijs zal ook "leuk" zijn. Maar dan zijn we voor een 20-tal jaren gerust?

Maar beste Ikke toch, dat gaat niet over die keuken maar over die verkoopster ervan! Iemand heeft een nieuw lief nodig weet je wel

Die vertegenwoordigster/verkoopster had het wel over de keuken. De rest is toekomst...

[satine]

Zagen we daar een kleine hint van jaloezie, toen bleek dat Tom en Tania wel erg spontaan met elkaar omgingen?

[Christel]

Zagen we daar een kleine hint van jaloezie, toen bleek dat Tom en Tania wel erg spontaan met elkaar omgingen?

Dat idee had ik ook.
Ook toen Judith een beetje zuur vroeg aan Ann of zij Tania ingelicht had over de wanpraktijken van Tom, en Ann haar zei dat ze dat niet echt gepast vond en dus niet verteld had. Judith leek toch lichtjes teleurgesteld...

[satine]

Ik begrijp dat Judith overstuur is, het is allemaal niet niks.
Maar beweren dat ze perfect gelukkig waren zonder Tom, 'met ons drie', dat is er toch wel wat naast.
Tom heeft Stan niet bepaald ontvoerd.
Door zichzelf wijs te maken dat ze perfect gelukkig waren, heeft Judith Stan gewoon buiten geduwd.

Maar toch heb ik met haar te doen.
Niemand is perfect, zij heeft bepaalde dingen gewoon te laat ingezien.

[Christel]

Ook ik heb tot op zekere hoogte echt wel met haar te doen, want wat Tom haar heeft aangedaan is waardeloos met een hoofdletter en de gevolgen daarvan zijn niet niks! Maar van de andere kant vind ik het jammer dat Judith altijd lijkt te vervallen in zelfmedelijden en dat ze de schuld meestal bij een ander zoekt. Dat doet ze al jaren, en het heeft haar al vaker in de problemen gebracht ook.

Haar relatie met Tom liep sowieso totaal niet zoals het hoorde, dat had ze al kunnen weten toen ze verliefd werd op Toon en vervolgens toen ze enorm twijfelde aan hun op handen zijnde huwelijk. Niet dat dit Tom het recht gaf om vreemd te gaan natuurlijk, maar zij had ook met hem moeten praten, maar heeft dat ook niet gedaan. Hier eens over nadenken en de zaken voor haarzelf op een rijtje zetten, had meer zin gehad dan in een slachtofferrol kruipen zoals ze wel een beetje gedaan heeft.

En hetzelfde met Stan; Tom is altijd een uitstekende stiefvader voor die jongen geweest, en hij was er door dik en dun voor Stan op de verschillende momenten dat zij er zelf niet was voor haar zoon. Zo ook toen ze het te druk had met haar agressie uitwerken onder invloed van Ann. Oké, Tom heeft de dingen totaal verkeerd aangepakt, maar zijzelf ook.

Om dan nu de schuld volledig bij Tom te leggen, vind ik weinig volwassen en constructief van haar. Ik vind het jammer dat ze nooit de verantwoordelijkheid lijkt te nemen voor haar eigen daden én voor haar gezin, en daarmee aan de slag gaat...

[satine]

Haar relatie met Tom liep sowieso totaal niet zoals het hoorde, dat had ze al kunnen weten toen ze verliefd werd op Toon en vervolgens toen ze enorm twijfelde aan hun op handen zijnde huwelijk.

Inderdaad - in de periode dat zij gevoelens bleek te hebben voor Toon, was ze ook constant bezig Tom te 'plagen', maar daar ging ze toch een paar keer over de schreef, vond ik.
Soms was het meer belachelijk maken dan plagen.
En dat huwelijk... ik meen mij te herinneren dat zij het vooral niet nodig vond, dat officiële.
Niet omdat ze Tom niet graag zag.
Maar inderdaad, ze heeft er met Tom nooit echt over gepraat, over al haar twijfels.

Om dan nu de schuld volledig bij Tom te leggen, vind ik weinig volwassen en constructief van haar. Ik vind het jammer dat ze nooit de verantwoordelijkheid lijkt te nemen voor haar eigen daden én voor haar gezin, en daarmee aan de slag gaat...

Ze wordt hier natuurlijk in gesteund door Ann, die buiten 'je moet wat van het leven profiteren' ook niet veel positieve inbreng heeft.
Integendeel, als ze kan stoken, zal ze het niet laten.

[Tiboko]

Om dan nu de schuld volledig bij Tom te leggen, vind ik weinig volwassen en constructief van haar. Ik vind het jammer dat ze nooit de verantwoordelijkheid lijkt te nemen voor haar eigen daden én voor haar gezin, en daarmee aan de slag gaat...

Uiteraard is het gedeelde schuld. Anderzijds heeft Tom wel grote verantwoordelijkheid genomen toen Judith eerst niet akkoord was dat Stan bij Tom ging wonen. Hij zou "een oogje in het zeil houden" en haar geregeld briefen.

Maar telkens - ook toen Leo kwam signaleren dat er dingen fout gingen met Stan - bleef Tom maar zeggen dat hij alles onder controle had en er niks aan de hand was. Leo "vergiste" zich.

Dat het nu helemaal fout is gelopen is dus niet 50-50 maar toch wel 75-25 procent (niet dat het veel uitmaakt), want sinds Stan bij Tom woonde bestonden er plots geen (huis)regels meer, zelfs Marianne werd door het duo behandeld als een sloor die moest koken, opruimen en voor de rest haar bek houden.

Ik geloof wel dat Tom verdriet heeft over de situatie, maar hij is dus wel de hoofdverantwoordelijke. Daarnaast ook niet vergeten dat het ook en vooral Stans schuld is natuurlijk, niemand (ook Tom niet) heeft hem gevraagd om onverzekerd en zonder rijbewijs met die motorfiets te gaan racen. Niemand heeft hem gevraagd om Leo het ziekenhuis in te slaan.

Dus ja - die drie maand zullen hem wel goed doen. Misschien leert hij dan zijn lesje wel.

[satine]

Natuurlijk is het een gedeelde verantwoordelijkheid.
Het verschil is wel dat Tom wéét dat hij fouten heeft gemaakt, vele en zware.
Maar wat moest hij doen, Stan was al eens weggelopen - had hij Stan geweigerd wat had die dan misschien gedaan?
Weer weggelopen naar wie weet waar?
Dat er weinig communicatie was en dat Tom dingen verzweeg die hij wel had moeten vertellen: helemaal akkoord.
Maar Tom bekent schuld en ziet in welke stommiteit hij begaan heeft.
Judith niet, die houdt vast aan het perfecte gezinnetje dat ze had vóór Stan bij Tom ging wonen.
Of althans, zo ziet zij het blijkbaar.
En ik begrijp dat ze bezorgd en verdrietig is - en heel erg boos op Tom en dat ook wil uitwerken op hem.
En dat ze zeker tegenover hem niet wil toegeven dat ze ook fout zat.

Maar Judith doet dit zowat altijd - het is nooit haar verantwoordelijkheid, altijd de schuld van iemand anders.

[jessie V.]

Ik denk dat er nu bij Judith ook een verwijt naar zichzelf zit. Hetgeen ze nooit zal toegeven. Ze maakt nogal een radeloze indruk en ik heb wel met haar te doen. En ze mag Tom ook zeker het een en ander verwijten.

[Christel]

En dat huwelijk... ik meen mij te herinneren dat zij het vooral niet nodig vond, dat officiële.
Niet omdat ze Tom niet graag zag.

Daar heeft ze het inderdaad heel lang op gegooid, met heel plausibele argumenten ook, maar toen ze uiteindelijk toch gezwicht was en de avond voor haar huwelijk compleet in de zenuwen zat, heeft haar zusje toch flink op haar in moeten praten om de hele toestand doorgang te laten vinden.
Toen bleek toch wel dat het veel dieper zat allemaal dan alleen sceptisch tegenover een boterbriefje staan, en zoals zo vaak met Judith, moest ook dat er zo goed als uitgesleurd worden.